Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, dlaczego japońskie programy telewizyjne są czasami zapowiadane jako nadawane o dziwnej godzinie, np. anime puszczane o godzinie 25:30? Ten nietypowy sposób zapisu czasu może wprowadzać w błąd i wywoływać zaskoczenie. W tym artykule wyjaśnię, dlaczego Japończycy używają takiego zapisu, zamiast tradycyjnego zegara 24-godzinnego.
Krótkie wprowadzenie do historii japońskiej telewizji
Japońska telewizja rozpoczęła swoją działalność w 1950 roku, kilka lat po zakończeniu wojny. Początkowo, w Japonii istniało zaledwie kilka tysięcy odbiorników telewizyjnych. W 1953 roku w ciągu kilku miesięcy uruchomiono publiczną telewizję NHK General TV oraz komercyjną Nippon Television, co świadczy o szybkim wzroście zainteresowania tym medium. W tamtym okresie japońska telewizja była głównie czarno-biała, zaś liczba kanałów ograniczona.
W 1959 roku odbył się ślub koronnego księcia Akihito, co przyciągnęło ogromne zainteresowanie mieszkańców Japonii i przyczyniło się do wzrostu liczby odbiorników telewizyjnych w japońskich domach. Przeskok technologiczny był ogromny. W rok po uroczystości liczba odbiorników wzrosła do imponującej sumy 12 milionów!
W miarę upływu czasu telewizja japońska ewoluowała, dostosowując się do potrzeb widzów i zmieniających się technologii. W latach 60. XX wieku nastąpił rozwój kolorowych telewizorów, co przyczyniło się do kolejnego boomu w branży telewizyjnej. Liczba kanałów i programów znacząco wzrosła, a telewizja zaczęła być dostępna dla coraz szerszego grona widzów.
 |
| Fot. Czas spędzany przed telewizorem |
Ten dynamiczny rozwój telewizji w Japonii wpłynął również na sposób prezentowania programów oraz na używany zapis czasowy. W miarę jak telewizja stawała się coraz bardziej zróżnicowana, zaczęto eksperymentować z różnymi formatami i technikami, aby dostosować się do potrzeb coraz bardziej wymagających widzów.
Jak i kiedy pojawiła się godzina 25:30 i dlaczego ten zapis zyskał popularność wśród nadawców telewizyjnych?
Zapis z ramówką programową wykraczającą poza standardowy system 24-godziny zaczął pojawiać się w Japonii w latach 70. i 80. XX wieku, kiedy to konkurencja między stacjami telewizyjnymi wzrosła, a programy zaczęto nadawać coraz później. Wprowadzenie takiego zapisu było próbą uproszczenia informacji skierowanej do widzów, aby ci zrozumieli, że dany program jest nadawany bezpośrednio po północy, ale jest nadal częścią tej samej ramówki, która zaczęła się w dniu poprzednim.
Ten sposób zapisu szybko zyskał popularność, ponieważ pozwalał jasno zasygnalizować kontynuację nadawania programu i utrzymanie ciągłości ramówki. Innymi słowy, widzowie mogli łatwo zrozumieć, że program startujący o godzinie 25:30 jest nadawany 90 minut po północy. W rezultacie zapis ten stał się powszechny, zwłaszcza w przypadku programów nadawanych po północy, takich jak niektóre programy dla dorosłych, filmy, czy też bliskie nam seriale anime.
Wyjaśnienie, jak zapis wykraczający ponad 24 godziny jest używany w praktyce i dlaczego jest to korzystne dla nadawców i widzów
Nadawca telewizyjny wykracza ponad standardową 24-godzinną ramówkę, określając czas startu audycji np. na godzinę 25:30, aby wskazać czas emisji programów nadawanych po północy, ale będących kontynuacją ramówki z poprzedniego dnia.
Użycie tego zapisu pomaga nadawcom telewizyjnym utrzymać ciągłość ramówki, co jest korzystne zarówno dla nich, jak i dla widzów. Dzięki temu widzowie mogą łatwo zrozumieć, kiedy emitowane są ich ulubione programy, a nadawcy mogą uniknąć zamieszania co do dnia i godziny emisji. Dodatkowo, zapis emisji wyznaczonej na godzinę 25:30 pozwala na precyzyjniejsze śledzenie oglądalności programów i pomaga nadawcy w analizie wyników wybranych audycji.
Jak ten zapis wpłynął na odbiorców zagranicznych, śledzących japońskie seriale anime?
Dla odbiorców spoza Japonii, którzy śledzą japońskie seriale anime, zapis wskazujący, że anime startuje o godzinie 25:30 może być początkowo mylący. Osoby nieznające tego rodzaju zapisu czasu mogą nie wiedzieć, jak go interpretować, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących godziny emisji.
 |
| Fot. Ramówka TV Tokyo z anime o godzinie 25:30 i 26:00 / tv-tokyo.co.jp |
W takich przypadkach konieczne jest wyjaśnienie, że w Japonii czasem stosuje się taki zapis, aby wskazać emisję programów po północy, ale będących kontynuacją ramówki z poprzedniego dnia. Gdy widzowie zrozumieją znaczenie tego zapisu, mogą lepiej orientować się w ramówkach japońskich stacji telewizyjnych i dostosować się do czasu emisji swoich ulubionych programów.
Zastosowanie zapisu przekraczającego 24 godziny w japońskich barach i lokalach gastronomicznych
W Japonii, zapis przekraczający granicę 24. godzin nie ogranicza się tylko do programów telewizyjnych. W rzeczywistości, także niektóre bary, kluby nocne, czy lokale gastronomiczne otwarte do późnych godzin, stosują ten rodzaj zapisu, aby wskazać godziny otwarcia. Na przykład, bar może mieć tabliczkę z informacją, że jest otwarty do "26:00", co oznacza, że zamyka się o 2:00 nad ranem.
Stosowanie tego rodzaju zapisu ma na celu uniknięcie nieporozumień związanych z godzinami otwarcia. Gdyby bar informował, że jest otwarty do "2:00", potencjalni klienci mogliby się zastanawiać, czy chodzi o godzinę 2:00 w nocy czy może 14:00 po południu. Dlatego zapis 26:00 pozwala na jednoznaczne określenie, że chodzi o godzinę 2:00 nad ranem, zamiast 2:00 po południu.
 |
| Fot. Nocne uliczki w Kioto |
Dodatkowo, zapis taki jak 26:00 pozwala na utrzymanie ciągłości dnia, zwłaszcza w przypadku barów i klubów nocnych, których główna działalność odbywa się po zmroku. W japońskiej kulturze to właśnie nocy często przypisywane są godziny ciemności, co może wpływać na sposób, w jaki postrzegane jest zapisywanie czasu.
Stosowanie zapisu przekraczającego granicę 24 godzin w Japonii jest ciekawym zjawiskiem kulturowym, które może być mylące dla osób spoza kraju. Jednak, gdy zrozumie się cel tego zapisu, można docenić jego praktyczność w codziennym życiu.
Kulturowe uwarunkowania zapisu wykraczającego ponad 24 godziny w Japonii
Kultura japońska odgrywa istotną rolę w zakorzenieniu zapisu przekraczającego 24 godziny. Zapis ten, choć może wydawać się nietypowy dla osób spoza Japonii, ma swoje korzenie w japońskim podejściu do czasu i podziału dnia.
W kulturze japońskiej noc jest postrzegana jako część dnia poprzedniego, a nie jako okres między jednym dniem a następnym. To podejście wynika z przekonania, że godziny ciemności są bardziej związane z poprzednim dniem niż z następnym. Dlatego zapis przekraczający 24 godziny jest używany, aby oddać to postrzeganie czasu i utrzymać ciągłość dnia.
Podział dnia w japońskiej kulturze również różni się od zachodniego podejścia. W Japonii, podział dnia na okresy światła dziennego i ciemności jest mniej sztywny, co pozwala na swobodniejsze korzystanie z zapisu ponad 24-godzinnego. W rezultacie, zapis ten jest używany zarówno w przypadku programów telewizyjnych emitowanych po północy, jak i godzin otwarcia lokali funkcjonujących do późnych godzin nocnych.
Zrozumienie kulturowego kontekstu zapisu przekraczającego 24 godziny pozwala na lepsze zrozumienie jego użyteczności i popularności w Japonii. Mimo że dla osób spoza Japonii może to być początkowo mylące, zapis ten jest głęboko zakorzeniony w japońskim postrzeganiu czasu i podziału dnia, co przyczynia się do jego powszechnego stosowania w codziennym życiu.
Podsumowanie
W artykule omówiliśmy sobie powody stosowania zapisu emisji programów telewizyjnych ponad ramówką 24-godzinną, jakim jest tytułowa godzina 25:30 stosowana w Japonii. Głównym celem tego zapisu jest ułatwienie widzom zrozumienia, w którym dniu tygodnia muszą zostać do późna, aby obejrzeć dany program. Zapis ten jest używany w przypadku programów nadawanych po północy, ale będących kontynuacją ramówki z poprzedniego dnia.
Stosowanie zapisu 25:30 eliminuje nieporozumienia wynikające z nieprecyzyjnego oznaczenia czasu emisji programu. Przykładowo, zapis "wtorek 01:30" może być mylący - widzowie mogą się zastanawiać, czy chodzi o godzinę 01:30 po południu czy o czas po północy. W Japonii, zarówno format 24-godzinny, jak i 12-godzinny są używane w życiu codziennym, dlatego zapis 25:30 pomaga uniknąć nieporozumień związanych z interpretacją czasu.
 |
| Fot. Plansza z godzinami premiery anime w różnych stacjach / zwiastun Oshi no Ko |
Warto zwrócić uwagę, że zapis 25:30 może być również wynikiem kulturowego postrzegania nocy jako części poprzedniego dnia, zamiast dzielenia nocy pomiędzy jeden dzień a następny. Niektóre źródła sugerują, że zapis 25:30 może być także używany ze względu na przekonanie, że czas po zmroku jest liczony jako część poprzedniego dnia.
W przypadku odbiorców spoza Japonii, zapis godziny startu audycji na 25:30 może być początkowo mylący, jednak po zrozumieniu jego znaczenia i intencji, widzowie mogą lepiej orientować się w ramówkach japońskich stacji telewizyjnych. Zapis ten jest nadal użyteczny, ale może być źródłem nieporozumień, szczególnie dla osób nieznających japońskiej kultury.
Jako alternatywa dla zapisu 25:30, niektóre stacje telewizyjne stosują inne oznaczenia, takie jak podanie dnia tygodnia, w którym widz musi zostać do późna, oraz czasu ograniczonego do 24 godzin z dodatkowym tekstem wyjaśniającym. Przykładem takiego zapisu może być "poniedziałek, późno w nocy o 1:30". W ten sposób unika się nieporozumień związanych z zapisem 25:30, a widzowie mogą łatwo zrozumieć, kiedy emitowany jest ich ulubiony program.
Tytułem końca
Zachęcam do podzielenia się swoimi opiniami na temat tego nietypowego zapisu czasu stosowanego w Japonii. Czy spotkaliście się z tym zapisem wcześniej? Przysporzył Wam problemów, kiedy zobaczyliście go po raz pierwszy? Myślicie, że mógłby się przyjąć na naszym podwórku?
Źródła: wikipedia.org, stackexchange.com, quora.com, tv-tokyo.co.jp
KOMENTARZE